(អួយ សរសេរRiver ខុសទៀត ព្រះជាម្ចាស់ >.<)
ប្រហែលជាអ្នកស្គាល់ហើយ កំលោះសាម៉ាឌីដែលជាអ្នកល្បីនៅវតប្រេស តែទើបតែត្រូវម្ចាស់ផ្ទះឈប់ជួលផ្ទះឲ្យនៅ ឥលូវរត់ទៅទិញផ្ទះខ្លួនឯង 😆 ហេៗៗ និយាយលេងទេ។ ថ្ងៃនេះ ក្រោយពីប្រលងឆមាសអស់នៅសល់តែមួយមុខទៀតនោះ ក៏ទំនេរ ចង់បើកកកាយរឿងអាម៉ាស់មួយកាលពីខ្ញុំទៅខ្មែរនាខែកក្កដានេះ។ ទៅរយៈពេលមួយខែ វាហាក់ដូចជាខ្លីណាស់សម្រាប់ខ្ញុំ តែយ៉ាងហោចណាស់ ខ្ញុំបានឆ្លៀតពេលជួបអ្នកនេះអ្នកនោះតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ ជាពិសេស កាលពីថ្ងៃទី២២ ខែកក្កដា កន្លងទៅនេះ ខ្ញុំបានទាក់ទងជាមួយប្អូនសុវិចិត្រ រាយការណ៍ថាមានការជួបជុំរបស់ក្រុមវតប្រេសនៅលើទូក =)) ។ ថ្ងៃនោះជាប់ណាត់ជាមួយមិត្តភក្តិផង និងចង់ទៅបានឃើញក្រុមមិត្តវតប្រេសផង ណាមួយអត់មានម៉ូតូជិះ ក៏បបួលមិត្តភក្តិឲ្យជួបគ្នានៅម្តុំៗកន្លែងជិះទូកនោះ ហើយក៏ឆ្លៀតពេលប្រហែល១៥នាទីយ៉ាងមានតម្លៃដើម្បីបានជួបក្រុមវតប្រេស។
ពេលទៅដល់ ឃើញមនុស្សម្នាច្រើនណាស់ មិនដឹងថានរណានរណីខ្លះទេ អ្នកខ្លះដូចប្រហែល អ្នកខ្លះក៏មិនស្គាល់សោះ។ ពេលដែលខ្ញុំដើរកាត់វ៉ូងមនុស្សចុះទៅលើទូកនោះ ខ្ញុំគិតបណ្តើរៗថា បើគេឃើញខ្ញុំ គេមុខនឹងស្គាល់ខ្ញុំមិនខាន ព្រោះតាមរយៈប្លក់ក៏ដូចជារូបថតក្នុងហ្វេសប៊ុគដែលធ្លាប់ផុសកន្លងមក។ តែជាការគួរឲ្យចម្លែកមួយ ពេលដែលខ្ញុំឡើងដល់លើទូក ខ្ញុំឃើញមនុស្សបីបួននាក់ ខ្ញុំស្គាល់ច្បាស់ណាស់ថាពួកគាត់ជានរណា តែគេហាក់ដូចជាមិនចាប់អារម្មណ៍មកលើខ្ញុំសោះ។ ធ្វើដូចមិនឃើញ!! 😦
អ្នកដែលខ្ញុំឃើញមុនគេលើទូកគឺកំលោះសាម៉ាឌី ដែលពេលនោះកំពុងឈរនិយាយប្រូកប្រាជជាមួយអ្នកឯទៀត។ ខ្ញុំខំដើរទៅក្បែរគាត់ហើយ ក៏គាត់ហាក់ដូចជាមិនបានចាប់អារម្មណ៍ស្គាល់ខ្ញុំអីបន្តិច។ ឈររេរាៗ ទីបំផុតក៏សម្រេចចិត្តចូលទៅនិយាយជាមួយសាម៉ាឌីថា៖
“យើងស្គាល់ខ្ញុំអត់?”
រំពេចដែលខ្ញុំសួរ សាម៉ាឌីឆ្លើយមកខ្ញុំវិញដោយគ្មានរេរាអីបន្តិចថា “អត់ផង!!”
😳 “ឱ ព្រះម្ចាស់ថ្លៃ!! ខ្មាសគេណាស់លោក!!” នេះជាអ្វីដែលលេចចេញក្នុងខួរក្បាលខ្ញុំ ពេលសាម៉ាឌីឆ្លើយតប។
រួចក៏ខំសម្រួលឥរិយាបថ និយាយមួយឃ្លាចុងក្រោយ ហើយបើឃ្លាចុងក្រោយ សាម៉ាឌីនៅតែឆ្លើយថា “អត់ផង”ទៀត ខ្ញុំគ្មានអី ក្រៅពីលោតចូលទឹកទន្លេព្រោង ដើម្បីកុំឲ្យខ្មាសគេទាន់។
សំណួរចុងក្រោយដែលខ្ញុំសួរគឺ “ខ្ញុំគឺឡាវ័ន។ ស្គាល់ឡាវ័នអត់?” 👿
ត្រង់នេះ បើសាម៉ាឌីឆ្លើយថា ខ្ញុំអត់ដែលស្គាល់នរណាឈ្មោះឡាវ័នផង ខ្ញុំប្រាកដជាអស់យោបល់មិនខានទេ ព្រោះគេចាំយើងអត់បានផង មិនដឹងជាទៅនិយាយថាម៉េចទេ។
តែជាសំណាងល្អ គាត់ថាស្គាល់ 
“ធូរទ្រូងខ្ញាក!!!”
រួចហើយ ក៏សំណេះសំណាលគ្នាបន្តិច និងថតរូបបានពីរបីប៉ុស្តិដែរ។ រីឯរូបដែលថតជាមួយក្រុមវតប្រេស និងបង្ហាញនៅប្រកាសក្រោយ (to be continued 😀 )
ខ្ញុំនិយាយរឿងថ្ងៃនោះឲ្យមិត្តភក្តិខ្ញុំស្តាប់កាលណា ពួកគេសើចឲ្យខ្ញុំរហូត ហើយក៏ត្រូវគេផាយ៉ាងស្ពឹកមុខរួចមកហើយដែរ ដោយសារកំលោះសាឡាឡា សាម៉ាឌី 👿
*Lavorn's life in KOREA* 
ហាហាហាហា 😀
សប្បាយលើគំនរអាម៉ាសអ្នកដទៃ :-s
ឡាវ័នអើយ ឡាវ័ន អត់ដែលស្គាល់គេផង ហ៊ានទៅនិយាយជាមួយគេដែរ។ ខ្មាស់គេជាងដើរអត់ពាក់ខោអាវទៀតលោកអើយ…………….
😛
ងាប់ហើយ ក៏មិនដល់ថ្នាក់នុងទេ និយាយអីអាក្រក់ឆ្តាប់ណាស់ 😳
ហះហះហះ គាត់តែប៉ិនហ្នឹងហើយ! ដឹងតែធ្វើមិនចាប់អារម្មណ៍! ខ្លាចគេថាគាត់អោយដៃ 😀
អត់ដឹងទេ ពាក្យគេនិយាយចឹង យាយតាមគេទេ!!! ពាក្យខ្មែរសម័យមហាអាមាស!!!
ហឺ ស្តាប់មើលទៅដូចជាមិនឃើញអាម៉ាស់អ៊ីផងហ្នឹង ខ្ញុំគិតថាសំណាងឡាវ័នទេតើ។គិតមើលមើល បានប្រុសស្អាតចាំឈ្មោះហើយតើ ហើយនៅបានថតរូបជាមួយគ្នាទៀតផង ។
ឃឹ!!! ធ្លាប់និយាយគ្នាតាមហ្វេសប៊ុគញឹកដែរ បើសាម៉ាឌីមិនចាំឈ្មោះខ្ញុំទៀត នោះគួរឲ្យឈឺចាប់ណាស់។ ប្រុសស្អាតអើយប្រុសស្អាត អូភ្លេចទៅ! តាមពិតគាត់ធ្វើចរិកប្រុសស្អាតតើ! 👿
ឡាវ័ន!បើខ្ញុំសុំរឿងមួយបានអត់?គឺចង់អោយឡាវ័នរៀបរាប់អំពីបទពិសោធន៏ដែលអ្នកទទួលបាននៅកូរ៉េណា។មានដូចជា កម្មវិធីនៃការវិភាគដែលរៀននៅទីនោះ មានមុខវីជ្ជាអ្វីខ្លះត្រូវរៀននៅឆ្នាំមូលដ្ឋាន តើធ្វើដូចម្តេចទើបបានស្នាក់នៅក្នុងអន្តេវាសិកដ្ឋាន……..។អ្នករៀបរាប់លំអិតបន្តិចមកណាបើអ្នកអាច!ព្រោះខ្ញុំគិតថា ប្រហែលមាននិសិ្សតជាច្រើនចង់ដឺងព្រមទាំងខ្ញុំ អំពីរបៀបនៃការរៀននៅទីនោះ។
អរគុណ នាងខ្ញុំនាងដាក់ជូនតាមសំណូមពរ 😉
សុំសួរច្រើនបន្តិចហើយណា ព្រោះឆ្ងល់ពីក្រុមGirls’generation ហេតុអ្វីបានជាគេនាំគ្នាហៅថាកាត់ថាSNSDទៅវិញ?ពាក្យកាត់ហ្នឹងមកពីម៉េចវិញទៅប្រាប់ផង អត់យល់ទេ!
Girls’ Generation ជាឈ្មោះជាភាសាអង់គ្លេស តែជាភាសាកូរ៉េគឺ សូញ៉ស៊ីឌែ ដែលសូញ៉ស៊ីឌែនេះមានន័យថា Girls’ Generation នោះឯង។ ហេតុនេះហើយ SNSDនឹង ចេញមកពីឈ្មោះកូរ៉េ គឺសូញ៉ស៊ីឌែ។
កាលពីខ្ញុំមិនទាន់ចេះកូរ៉េ ក៏ខ្ញុំឆ្ងល់ដូចយើងចឹងដែរ 😀
ហាហាហាហា កាលហ្នុងមានមនុស្សច្រើនស្គាល់មុខខ្ញុំច្បាស់ តែខ្ញុំអត់ស្គាល់គេផង ព្រោះខ្ញុំធ្វើជាម្ចាស់កម្មវិធី (មេខ្លោងនាំអាថ)
ល្បងឌី ឯងល្បីណាស់ នៅក្រៅបើគេឃើញនឹងស្គាល់តែ ឌីឯងវិញបែបអត់ស្គាល់គេទេ…ថ្ងៃមិញដូចជាឃើញឌី ញ៉ាំបាយនៅហាងឈ្មោះលក្ខិណា ម្តុំសំណង់ទ១២ ! ចឹងអត់?
មុខក្រាស ណែនាំខ្លួនឯងអោយគេស្គាល់មុន! ហាសហាសហាស… និយាយលេងរ៉េ!
យី និយាយលេងនេះ ដូចបន្លំដាក់មួយដៃចឹង =.=
ហាស ហា ងៃក្រោមស្លៀករ៉ូបពណ៌ស ទៅគឺស្គាល់ហើយ 😀 (ថាលេង)