នៅចន់ជូ មានភូមិផ្ទះហាណូកដែលសំរាប់បង្ហាញឲ្យភ្ញៀវបរទេស ក៏ដូចជាភ្ញៀវជាតិបានទស្សនានិងបានស្វែងយល់ពីជីភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជនកូរ៉េកាលពីសម័យបុរាណ។ នៅភូមិនេះធំគ្រាន់បើ, ផ្ទះទាំងឡាយសង់បែបបុរាណ ៚ ផ្ទះនីមួយៗមានប្រជាជនរស់នៅក្នុងនោះ ស្លៀកសំលៀកបំពាក់បុរាណដែរ។
នេះជាហ្កាយរបស់យើង គាត់ពន្យល់ប្រវត្តិខ្លះៗនៃភូមិនេះជាភាសាអង់គ្លេស ។ ដោយសារគាត់មានពេលតែ១ម៉ោងសំរាប់ពន្យល់ពួកយើង ដូចនេះគាត់ពន្យល់ទ្រង់លឿនបន្តិច ដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំស្តាប់ផង កត់ផង ហើយត្រូវថតរូបផងសឹងតែមិនទាន់, គាត់ពន្យល់ចប់កន្លែងមួយចូលកន្លែងមួយទៀត
រូបទីមួយដែលគាត់បង្ហាញនិងពន្យល់ គឺរូបចំលាក់សត្វតោ២នេះហើយ ៚ តើអាចមើលដឹងទេថា តោមួយណាឈ្មោល មួយណាញី? តោនៅខាងឆ្វេងជាតោញីណា៎ ៚
តើឆ្ងល់ទេថាហេតុអ្វីបានខ្លោងទ្វារផ្ទះ(ជាធម្មតាផ្ទះអ្នកមាន, អ្នកមានអំណាច) ឬរាជវាំង មានច្រកចូលដល់ទៅ៣? 🙂 ខ្ញុំមើលរឿងកូរ៉េបុរាណឆ្ងល់យូរហើយ ទើបតែដឹងនៅថ្ងៃនេះ, ឥលូវចាំខ្ញុំប្រាប់ ! ច្រកទ្វារនៅខាងស្តាំសំរាប់ចូល, ខាងឆ្វេងសំរាប់ចេញ រីឯច្រកកណ្តាលសំរាប់ស្តេច ឬ ក្រុមគ្រួសារទេ។ ជាធម្មតាគេប្រើច្រកកណ្តាលពេលមានពិធីអីធំៗ។ ដូចអ្នកដឹងហើយថា បច្ចុប្បន្នកូរ៉េពុំមានស្តេចទៀតទេ ហេតុនេះហើយទើបច្រកកណ្តាលត្រូវបិទលែងឲ្យប្រើ (ដូចរូប)
នេះជាព្រៃឫស្សី, តើព្រៃឫស្សីទុកសំរាប់ធ្វើអ្វី? ព្រៃឫស្សីមានប្រយោជន៍ណាស់កាលពីសម័យបុរាណ ៚ ជាពិសេសពេលមានចំបាំង, គេប្រើឫស្សីសំរាប់ធ្វើផ្លែធ្នូ ក៏ដូចជាអាវុធផ្សេងៗទៀតដើម្បីការពារទឹកដី
នេះជាបណ្ណាល័យ, បើមើលទៅដូចជាមិនសូវធំប៉ុន្មានទេមែនទេ? នៅខាងក្នុងមិនមែនទទេលូញទេ មានសៀវភៅខ្លះដែរ ៚ ខ្ញុំមិនបានចូលមើលផ្ទាល់ទេ ហ្កាយប្រាប់ថាខាងក្នុងមានសៀវភៅ
បើមិនបានមើលផ្លាកសញ្ញា មិននឹកស្មានទេថានេះជាបង្គន់សាធារណៈ 🙂
ដោយអែឡែតែថតរូបបង្គន់មិញនឹង ទើបមិនបានមកស្តាប់ទាន់ថា នេះជាអ្វី :( សុំទោសផង ខ្ញុំក៏អត់ដឹងដែរថានេះជាអ្វី
គ្រាន់តែដឹងថា រូបអណ្តើកនេះមានតាំងពីសម័យបុរាណមក
ហើយនៅខាងលើ អណ្តើកនេះមានឆ្លាក់រូបនាគ (ដូចក្នុងរូប) រូបនាគនេះតំនាងឲ្យស្តេច ៚
ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ឃើញមានសង់ផ្លូវសំរាប់ជនពិការជើង ដែលនេះជាគំនិតល្អ ៚ ព្រោះបើតាមខ្ញុំចាំ នៅតាមរមណីយដ្ឋានស្រុកយើង ដូចជាអត់មានសង់ផ្លូវសំរាប់ជនពិការទេ
នេះជាដើមល្បីនៅកូរ៉េ ៚ ឈ្មោះវាគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ណាស់, មិនដែលលឺថាមានដើមឈើឈ្មោះអញ្ចឹងទេ ៚ វាមានឈ្មោះថា «ដើមធនាគារ / 은행나무» ៚ ខ្ញុំធ្លាប់សួរគ្រូកូរ៉េថា ហេតុអីបានដើមនេះមានឈ្មោះថាធនាគារ? តែត្រូវគាត់ស្តីឲ្យវិញថា “ដើមមានឈ្មោះតាំងពីបុរមបុរាណមក អ្នកណាទៅដឹងថាមកពីហេតុអី បើកើតមកលឺគេហៅចឹងដែរ” ៚ ចប់យោបល់ខ្ញុំ!!!
ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ឃើញស្លឹកដើមធនាគារនេះ មានរាងចំលែកខុសពីស្លឹកដើមដទៃ
ដោយថតរូបមិញឃើញថាមិនសូវច្បាស់ ក៏ហក់លោតបេះស្លឹកនេះថតឲ្យមើល ៚ ប៊ិះនឹងដួលផ្កាប់មុខហើយ!
អត់មានអីទេ គ្រាន់តែថតមួយប៉ុស្តិឲ្យមើលលេង 😀
*Lavorn's life in KOREA* 
ពិតជាពិសេសមែនបង!ញ៉ុមចូលមកក្នុងផ្ទះបងមិនដែលបានខាតទេ!
ព្រោះបានស្គាល់ច្រើនពីវប្បធម៍នឹងទេសភាពនៅកូរ៉េ ហ្អី…….ពិតជាសប្បាយមែន!
ហេហេ… សូមស្វាគមន៍មកលេងផ្ទះខ្ញុំណា៎ អញ្ចឹងចូលតាមសប្បាយ 🙂
ចិត្តអាក្រក់ណាស់បងឯង!
លេងឆាតជាមួយអត់បានទេ!
ចាំមើលឈប់លេងចូលហើយ!
យ៉ាងហើយបង?
ប្រលងចប់ហើយនៅ?
ប្រាប់ញ៉ុមផង កុំចិត្តអាក្រក់ពេក!
🙂
អីគេ? លេងឆាតជាមួយបងពីអង្កាល់? អត់ឃើញផងនឹង 😦 ម្យ៉ាងបងទើបមកពីញ៉ាំបាយល្ងាចមិញ, បើកកុំព្យូទ័រចោល ហើយក៏ចេញក្រៅទៅ ។ តែបងអត់បានឃើញមែននឹង។ សុំទោសផងណា៎ 🙂 បើចង់លេងឆាតជាមួយបង, ចាំលេងតាម yahoo messenger ឬ facebook ទៅក៏បានដែរ 😀
ហា បងឯងឥឡូវដើរលេងកូរ៉េ សប្បាយតែម្តងនេះ។អូ រូបចុងក្រោយបងឡាវ័នឯងអង្គុយនឹង ឡូយមែនទែន ពិសេស សង្សារបងឯងឈរមានពិក្រោយទៀត។ នេះមានសង្សារកូរ៉េអត់ប្រាប់ខ្ងុំផង។ ហើយអោយសង្សារបែរខ្នងអត់អោយខ្ងុំឃើញមុខទៀត (និយាយលេង)។ និយាយអញ្ជឹងម៉េញជីវីត នារីខ្មែរក្នុងដែនកូរ៉េ បងឯងនោះ ខ្ងុំវិញចាប់រៀនគួរឡើងកំពុលមុខហើយ។
មិនមែនសង្សារបងទេ 😀 បងអត់មានសង្សារផង ^^ បើសំណាងឯងមិនជួយណែនាំឲ្យមួយ ម៉េចនឹងមានទៅ 🙂 ថាលេងទេ ៚ និយាយពីជីវិតបងឯណេះវិញ មិនបាច់និយាយទេ, វាសែនរវល់នោះរកពាក្យថ្លែងមិនចេញ ជាពិសេសមានប្រលងច្រើន ដូចនេះពិបាកចិត្តណាស់ ខ្លាចប្រលងមិនបានពិន្ទុល្អ 😦 ហើយថារៀនគួរឡើងកំពុលមុខនឹង, មួយថ្ងៃរៀនប៉ុន្មានមុខ ប៉ុន្មានម៉ោង? រៀនគួរនៅណានឹង?
កុំប្រកែកច្រើនពេក!
ទទួលយកខ្លះទៅ!
🙂
ចុះបើគ្មានមែន ឲ្យគ្នាឆ្លើយថាមានម៉េចទេ 😐
🙂
តើនៅស្រុកការ៉េនិងស្រួលរស់នៅទេ?
ដួចស្រកខ្មែរយើងទេ?
ចាំថ្ងៃណាមួយមានលុយទៅលេងម្ដង
តែពេលនេះអត់មានលុយទេ។
មានអីស្រួលរស់នៅតើ!! ចាំថ្ងៃណាមានលុយមកលេងម្តងមកណា៎ 🙂 ទីនេះស្វាគមន៍ជានិច្ច 😀
ឡូយផស់គេ!
មិនបាចចំនាយលុយរាប់ពាន$សំរាប់ទៅទស្សនានៅកូរ៉េទេ គ្រានតែចូលលេងផ្ទះបងគឺដូចខ្ញុំធ្លាប់បានទៅកូរ៉េដែរអញ្វឹង
ពិតជាមានសំណាងមានខ្ញុំ